
Ellos se miraron, entrelazaron sus manos y ella le susurró al oído:
-¿Quieres que me quede?
-¿Para siempre? ¿conmigo aquí abajo?
Ella asintió.
-Claro mi amor, me encantaría...
Juntaron sus labios y cerraron el ataúd...
SUEÑAN LOS PÉTALOS AL DESPOJARSE DE MI ALMA CONDENADA. RINCÓN OSCURO DEL CORAZÓN DÓNDE ENCONTRARÉ DESCANSO AL RELATAR LOS MISTERIOS QUE ENVUELVEN MI SER.
ERA UNA PERSONA DE ESAS, QUE MURIÓ JOVEN COMO SOLO UN ALMA VIEJA PUEDE HACER...
23 comentarios:
Caigo en tu blog por casualidad y me encuentro con esto. Uff, qué suerte!
Te sigo leyendo. Lo bueno, si breve, te deja con las ganas.
Primero agradecerte tu visita y haberte quedado en mi blog.
Me he quedado fascinada con esta entrada !!! Yo siempre he pensado que amando de verdad cuendo llegara la hora creo que seria la mejor opcion.
Un abrazo grande.
Doncs noia!! ja es hora de que es faci de nit!! per el gran retrovament a les profunditats...!
Petonets tetricssss
Victor,
Me alegro muchísimo de que te haya gustdo mi blog. Soy novata en esto todavía, pero espero que poco a poco os pueda seguir sorprendiendo...
Un saludo
Anna,
Vaig escriure això perquè jo sempre ho he pensat. Quan estàs enamorat de debò només vols estar amb aquella persona...res de fins que la mort ens separi!!
Aprofito per dir que em vaig inspirar en l meu gran amor SIMÓN.
Petons guapa
Lisebe, m´encanta, no sé si és el teu nom però m´agrada molt.
Gràcies per tot.
Espero fer-vos passar una mica de por...
Petons
gracias por tu visita y por hacerte seguidor , todo un placer, me encanta tu entrada ,de amor asta la muerte , un abrazo
Igualmente hargos,un placer tenerte aquí. Estaré encantada de seguirte.
Un abrazo
fade gracias por tu visita y seguirme ,tienes un blog muy misterioso jejejej asi q me quedo contigo
besitossss
Gracias fade por visitarme y quedarte...jeje
Espero que el misterio siga envolviendote.
Un beso
Pasaba por aqui, y aiss me he puesto a llorar,que bonito pero que pena me ha dado...
Anónimo,
Siento haberte hecho llorar pero cómo me alegro de que mi pequeño relato te haya emocionado.
Un saludo
Osti que bo! no se si fa riure o plorar, a mí m'ha fet riure! M'he imaginat la escena i la veritat es que no ho he pogut soportar (tinc un humor extrany).Petons!
hola fail , tesoro, los premios son para ti tambien , no me los desprecies nena , que yo no te los puedo traer jejje te espero , besos y abrazos preciosa .
Hola 21 gramos del alma,
Pero mujer, yo que voy a despreciarrrrrrrrr!!!! Ole ole ole ole ole!!!!
U beso
Ei Quee_of_Diamonds...ja sé per on vas...jejej jo també puc tenir aquest tipus d´humor i la veritat es que llegint el teu comentari m´he adonat que tens tota l rao!! si si, es pot prndre pels dos cantons jejeje t´imagines?
Es que me he imaginado tu relato como si fuera real ,chica me ha llegado,me ha impactado,para que veas que escribes bien. Un beso desde bcn Margarita
jo, no puedo de dejar de pensarlo que fuerte el relato, es que cuando se cierra el ataud me entra no sé que.Un beso
Margarita, me halaga mucho tu comentario.
Saudos desde Barcelona también jjejje
Anónimo,
Gracias por el comentario,me aegra haberte impactado.
Saludos
Muy bonito corto y directo, morir con tu amor, bonito!
Uf,que fuerte!!.Jajajja.Llevo un rato leyendote y me gusta.Te añado a mis blogs favoritos para que no te me escapes.
Hola.El comentario de Jose no es de Jose sino mio,jejeje,es que hace poco que me levanté.
Publicar un comentario